ز کجا آمده‌یی، می‌دانی؟ ز میان حرم سبحانی یاد کن، هیچ به یادت آید آن مقامات خوش روحانی؟ پس فراموش شدستت آن‌ها لاجرم خیره و سرگردانی جان فروشی به یکی مشتی خاک این چه بیع است بدین ارزانی؟ بازده خاک و بدان قیمت خود نی غلامی، ملکی، سلطانی جهت تو ز فلک آمده‌اند خوب رویان خوش پنهانی مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۹۲۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/5551