ز کجا آمدهیی، میدانی؟
ز میان حرم سبحانی
یاد کن، هیچ به یادت آید
آن مقامات خوش روحانی؟
پس فراموش شدستت آنها
لاجرم خیره و سرگردانی
جان فروشی به یکی مشتی خاک
این چه بیع است بدین ارزانی؟
بازده خاک و بدان قیمت خود
نی غلامی، ملکی، سلطانی
جهت تو ز فلک آمدهاند
خوب رویان خوش پنهانی
مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۹۲۷
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/5551