ای دل سرمست، کجا می‌پری؟ بزم تو کو؟ باده کجا می‌خوری؟ مایهٔ هر نقش و تورا نقش نی دایهٔ هر جان و تو از جان بری صد مثل و نام و لقب گفتمت برتری از نام ولقب، برتری چون که تورا در دو جهان خانه نیست هر نفسی رخت کجا می‌بری؟ نقد تورا بردم من پیش عقل گفتم قیمت کنش ای جوهری صیر فی نقد معانی تویی سرمه کش دیدهٔ هر ناظری گفت چه دانم، ببرش پیش عشق عشق بود نقد تورا مشتری چون به سر کوچهٔ عشق آمدیم دل بشد و من بشدم بر سری مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۳۱۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/5790