گرفته سبزه و گل روی صحرا سقاک اللّه ساقی هات خمراً ز هجرانت بسوزیم و بسازیم لعل اللّه یحدث بعد امراً وفا در عهد حسنت گشته نایاب احسن العهد للحسناه یدری ز لعلت جرعهٔ روزی چشیدیم فاحسوا من دمآء القلب دهراً دلم بگداخت از سوز فراغت فاجفانی الدمآیهطلن قطراً فروغ رخ ز تار موی بنما ارینی فی بهیم اللیل قجراً فروزی آتش طلعت بهر بزم باحشائی لقد سعرت جمراً به پیش گلشن فردوس رویش دعوا عنا ریاحینا و زهراً دهانت سر اسرار الهی است فقل و اکشف لسرفیک ستراً ملا هادی سبزواری : غزلیات : غزل شماره ۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/605008