گم شدم در سر آن کوی، مجویید مرا او مرا کشت شدم زنده، ممویید مرا عمری از گم شدنم رفت و نمی آیم باز چون چنین است، شما نیز مجویید مرا بر درش مردم و آن خاک بر اعضای منست هم بدان خاک در آرید و مشویید مرا عاشق و مستم و رسوایی خویشم هوس است هر چه خواهم که کنم، هیچ مگویید مرا خسروم من گلی از خون دل خود رسته بوی من هست جگر سوز، مبویید مرا امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/60605