ای دستت از نگار سفید و سیاه و سرخ وی چشمت از خمار سفید و سیاه و سرخ از برگ و از سپاری و از رنگ چونه شد دندان آن نگار سفید و سیاه و سرخ رفتی و در فراق تو چشمم ز گریه گشت چون ابر نوبهار سفید و سیاه و سرخ سازم نثار آن رخ زیبا، گرم بود در کیسه صد هزار سفید و سیاه و سرخ خسرو ردیف این غزل از بهر امتحان آورده در قطار سفید و سیاه و سرخ امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۰۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/60991