نگارا، از من مسکین چه خیزد؟ چرا هجر تو با ما می ستیزد؟ همی خیزد ز زلفت ناله دل چو آن آواز کز زنجیز خیزد مپوشان روی را بگذار، کز شرم شود گل آب و در پیشت بریزد منم خاک تو چندینم چه بیزی؟ کسی خود خاک را چندین نبیزد چو جا در سینه خسرو گرفتی درون او ز جان بیرون گریزد امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۵۷۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/61157