چشمه ی پیری است در انتهای ِ راه ِ کویر ِ کور باید گذشت از این راه ؟ این مرد ِ راه ، صبوری و تسلیم جاری ست در رگش ... بََرَهوتیان ِ کَلافه ی تنهایی ! باید ز راه ِ مانده ، گذشتن باید که سرافراز به چشمه رسیدن . * این چشمه در انتظار ِ عبث نیست ... خسرو گلسرخی : خسرو گلسرخی : هستی ... گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/613016