غروب ِ فصلی این کفتران عاصی ِ شهر به انزوای ساکت آن سوی میله های بلند ... * هرگز طلوع ِ سلسله وار شبی در اینجا نیست و تو بسان همیشه ، همیشه دانستن چه خوب می دانی که این صدای کاذب جاری درون کوچه و کومه در این حصار شب زده ی تار بشارتی ست بشارت ظهور جوانه ، جوانه های بلند که رنگِ اناری ِمیله ، با آن شتاب و بداهت دروغ ِ بزرگ زمانه ی خود را در اوج انزجار انکار می کنند ... خسرو گلسرخی : روا مَدار ... گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/613017