تلخ ماندم ، تلخ مثل زهری که چکیده از شبِ ظلمانی شهر مثل اندوه ِ تو ، مثل گل سرخ که به دست طوفان پرپر شد ... تلخ ماندم ، تلخ مثل عصری غمگین که تو را بر حاشیه اش پیدا کردم و زمین را - توپِ گردان پرت کردم به دل ِ ظلمت ... * تلخ ماندم ، تلخ دیو از پنجره سر بیرون کرد . از دهانش بوی خون می آمد ... خسرو گلسرخی : تلخ ماندم ، تلخ ... گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/613022