خهی در هر نظر چون خویش مقبول چو من صد بیش در کوی تو مقتول کنم اندر جمالت عقل و دانش چو بیند مصلحت در خویش معزول خوی حسنی که از رویت چکیده بشسته دفتر معقول و منقول گریزان کژکژ از بالای تو سرو نگردد عرض بیش از قامت طول تو، ای دانا که عاشق را دهی پند مکن دل در غم بیهوده مشغول بسی دیدم فلاطون و ارسطو شده در عاشقی مجنون و بهلول فرو خوان قصه شیرین و خسرو که زو لیلی و مجنون هست مسجول امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۲۲۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/61803