ای گریه، ترا چه شکر گویم؟ کز تست هزار آبرویم آید همه، بوی آتش دل هر بار که از جگر ببویم بیگانه و آشنا به یک بار دانند که من غلام اویم ای دیده، به جای اشک خون ریز یا دست ز دیدنت بشویم! گفتی که «اسیر کیست خسرو؟» از غمزه بپرس، من چه گویم؟ امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۳۰۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/61888