ای رهزن عشاق، چه عیار کسی تو وی ماه شب افروز، چه طرار کسی تو خون است می نوشگوارت ز دل خلق ای ظالم بی مهر، چه خونخوار کسی تو هر چند که گویند مکن جور، کنی بیش زین خوی مخالف چه جفا کار کسی تو خنجر زنی از غمزه و رحمت نکنی هیچ زین بیش عفاالله چه ستمگار کسی تو گر جان ندهم، سر نهم، آزرده کنی دل هم جان و سر تو که دل آزار کسی تو خوارم کنی و عزتم این بس که بگویی کای بر درم افتاده، تویی خوار کسی تو چندین که جفا برد ز تو خسرو مسکین روزیش نگفتی که وفادار کسی تو امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۶۵۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/62235