ای خرد مست لعل چون می تو ما ز آزاده ابروی خوی تو می مرا ده که لب به گوش برم بس که مستم ز لعل چون می تو چون کنی وعده، باز گویی «کی » من به صد جان غلام آن کی تو چون غمت بکشدم، بگویی «هی » روح بخشد به تن همان می تو گوییم مردن تو از پی کیست هم به جان و سر تو از پی تو گفتم از تو حیات دارم، گفت «تو نگر و آن حیات لاشی تو» خسروا، چون سزای سوختنی مهربانی ست شعله بر نی تو امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۶۸۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/62266