به خوبی همچو مه تابنده باشی به ملک دلبری پاینده باشی من درویش را کشتی به غمزه کرم کردی، الهی زنده باشی جفا کم کن که فردا روز محشر ز روی عاشقان شرمنده باشی ز غمهای جهان آزاد باشم اگر تو همنشین بنده باشی جهان سوزی، اگر در غمزه آیی شکرریزی، اگر در خنده باشی به رندی و به شوخی و به صد ناز هزاران خان و مان برکنده باشی امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۹۱۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/62497