ای تاب ز آفتاب ربوده ز تاب رخ پیراسته است ایزدت از مشک ناب رخ زین چاشتگاه روی نهفتن ز من چرا؟ در چاشتگاه کی بنهفت آفتاب رخ مهر منیر با همه خوبی و منزلت هر شب کند ز شرم رخت در نقاب رخ مفتون یک نگاهتم از من مپوش روی مجنون روی ماهتم از من متاب رخ خالد اگر به روی تو گل را قرین کند شوید ز خجلت رخ تو از گلاب رخ مولانا خالد نقشبندی : غزلیات : غزل شماره ۲۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/626020