ز شوقت شمع چون پروانه رقاص نه تنها شمع، بل کاشانه رقاص ز بی تابی عشقش منع دل چند؟ کز آتش چون نگردد دانه رقاص اگر عشقت به کوه آرد شبیخون جهر از جای چون دیوانه رقاص تو در دل ، دل به زلفت در کشاکش چو جان از عشق خود جانانه رقاص ز تمکین شیشه دل تیره گردد مودب باش و شو طفلانه رقاص ز سوز عشق خالد چون نرقصد؟ کزو چون خویش شد بیگانه رقاص مولانا خالد نقشبندی : غزلیات : غزل شماره ۳۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/626035