الا ای جامه صبر از غمت چاک ترحم ، قددنت للموت مرضاک تو رفتی، لشگر جانهات در پی فیاطوبی لروح کان یلقاک به فرقم پای استغنا نهادی بلندم ساختی الله ابقاک به سوگند و عهودت دل نبندم فان الرب بالاخلاف رباک به فردوسم مخوان زاهد که بی او لدی اهل النهی ماطاب طوباک ز خاک ار لاله سان فردا برآیم ترانی هکذا حیران سیماک به مژگان می درد خالد پس از مرگ تجاه اللحد حتی نال مثواک مولانا خالد نقشبندی : غزلیات : غزل شماره ۴۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/626041