مرا بس ز دیوان مرا ز خدمت خوشا روز بیکاری و وقت عطلت بر این تیغ کوه گل انبار گویی چو فغفور بر تختم و فور برکت چو دولت مهیا بود مر کسی را اگر او نجوید بجویدش دولت امامی که بر روزگارست ما را اگر او ندارد بدادمش مهلت اگر دولت آید و گر نکبت آید به نزدیک من هر دو را هست آلت مسعود سعد سلمان : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۷ - حسب الحال گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/63881