چون روی هوا دوش به قیر اندودند تا روز همه تپان و لرزان بودند بر تارک من ستارگان نغنودند گویی که همه بر تن من بخشودند مسعود سعد سلمان : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۳۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/64293