رخت نمونه ی صورت نگار چین باشد عجب که درهمه چین صورتی چنین باشد به آستانه ی جنت فرو نیارد سر سری که بر سر کوی تو برزمین باشد هوای باغ و تمنای راغ در سر نیست مراکه داغ هوای تو بر جبین باشد دهان ز چشم من تنگدل چو پوشانی مگیر خرده برآن کس که خرده بین باشد دلم زعشوه ی چشم تو چون تواند رست که فتنه ایش زهر گوشه درکمین باشد بریخت مردم چشمت به غمزه خون دلم برو حلال ولی مردمی نه این باشد اگر نوازی و گر می کشی ترا زیباست که نازنین چه کند کان نه نازنین باشد ز دود سینه ی من گر حذرکنی شاید که آه سوختگان دود آتشین باشد شکیب ابن حسام از لب تو ممکن نیست مگس چگونه شکیبد چو انگبین باشد ابن حسام خوسفی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۷۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/64659