ما نیاریم که وصف تو کماهی بکنیم شکر الطاف تو ای لطف الهی بکنیم عذر خواهی قدوم تو گر امکان باشد به دعای سحر و ورد پگاهی بکنیم خواهش ار جان عزیزست بفرمای که ما به دل و دیده و جان آنچه تو خواهی بکنیم دوش خوش گفت مرا سابقه ی روز ازل کای بسا لطف که ما نامتناهی بکنیم نامه ی ابن حسام از چه سیه شد به گناه ما به آب کرمش محو سیاهی بکنیم ابن حسام خوسفی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۲۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/64716