ابر آمد و بر روی هوا می گرید چون متهم از شرم و حیا می گرید معلومم شد که او چرا می گرید بر عمر تلف گشته ما می گرید ابن حسام خوسفی : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۵۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/64848