گزین فخر دین ، آن شجاعی، که چرخ مرو را بمردی قرینه ندید بجام رضا همچو مردان مرد شراب قضا بستد و در کشید ز دار فنا شد بدار بقا در آن خطه جای اقامت گزید مپنداردا، هیچ کوته نظر که آن شخص در زیر خاک آرمید بلی ، از جهان فرومایه رفت و لیکن بفردوس اعلی رسید بپر سعادت چو روح الامین بدین سقف زنگارگون بر پرید چو از عیب هاجان او پاک باد برون رفت ازین خاکدان پلید رشیدالدین وطواط : مقطعات : شمارهٔ ۳۶ - در مرثیۀ فخرالدین گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/65354