اجل مجد دین ، در بلا و عنا ز ناله چو نالم ، ز مویه چو موی تو دانی که : در حسن رأی ملک چه آید ز احداث ما را بروی ؟ اگر هیچ دانی ، شود ممکنت ؟ فراغ دل من بنوعی بجودی بآب شفاعت ، که مقبول باد ز رخسار من گرد محنت بشوی نکو گفتن آیین پیران بود تویی پیر دولت ، نکویی بگوی رشیدالدین وطواط : مقطعات : شمارهٔ ۹۶ - در حق مجدالدین گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/65414