مادح اهل بیت در معنی مدحت خویشتن کند یعنی مؤمنم موقنم خدای شناس وز خدایم بود امید و هراس از کجی ها در اعتقادم پاک نیست از طعن کج نهادم باک دوستدار رسول و آل ویم دشمن خصم بد خصال ویم جوهر من ز کان ایشان است رخت من از دکان ایشان است همچو سلمان شدم ز اهل البیت گشت روشن چراغ من زان زیت انا مولی لهم و مولی القوم کان منهم و لا أخاف اللوم مست عشقند عاشقان دائم لایخافون لومت اللائم چون بود عشق صادقان درسم کی ز کید منافقان ترسم این نه رفض است محض ایمان است رسم معروف اهل عرفان است رفض اگر هست حب آل نبی رفض فرض است بر ذکی و غبی لوکان رفضا حب آل محمد فلیشهد الثقلان انی رافضی شافعی آن که سنت نبوی ز اجتهاد قویم اوست قوی به زبان فصیح و لفظ متین گفت در طی شعر سحر آیین گر بود رفض حب آل رسول یا تولا به خاندان بتول گو گوا باش آدمی و پری که شدم من ز غیر رفض بری کیش من رفض و دین من رفض است رفع من رفض و مابقی خفض است جامی : هفت اورنگ : سلسلةالذهب : دفتر اول : بخش ۱۵۸ - در بیان آنکه مدح اهل بیت رسول صلی الله علیه و علی آله و سلم در حقیقت مدح مادح است به محبت و مناسبت با ایشان گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/65643