غرقه خون چون خسرو از شیرویه خفت نکته ای خوش در حق شیرویه گفت که بدان شاخی که آب از اصل خورد سر کشید از آب و قصد اصل کرد اصل را چون کند و شد میدان فراخ خشک و بی بر بر زمین افتاد شاخ جامی : هفت اورنگ : سلامان و ابسال : بخش ۴۹ - اشارت به خونریزی شیرویه خسرو را و نامبارکی آن بر وی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/65871