بس که خلقی سخن عاشقی من کردند دوست را با من دل سوخته دشمن کردند سوختم ز آتش این چرب زبانان، چون شمع سوز پنهان مرا بر همه روشن کردند بعد ازین دست من و دامن این سنگدلان که بآهنگ جفا سنگ بدامن کردند برضا کوش، هلالی و ز قسمت مخروش هر کرا هر چه نصیبست معین کردند هلالی جغتایی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۳۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/68493