چو لاله سینه من کاش پاره پاره کنند! بداغهای درون یک بیک نظاره کنند بپیش یار دلم را، چو غنچه، بشکافند باو جراحت پنهانم آشکاره کنند ز سیل دیده خرابم، ز سوز سینه کباب میان آتش و آبم، ز من کناره کنند ز اشک و چهره زردم اگر نیند آگاه شبی تفحص آن از مه و ستاره کنند بر آستان وفا سر نهاده ام عمری که در حساب سگانش مرا شماره کنند ز تیغ طعنه بیک بار نیم کشته شدم نعوذ بالله! اگر طعن من دوباره کنند دل حزین هلالی ز درد هجران سوخت برای درد دل او بلطف چاره کنند هلالی جغتایی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۴۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/68500