جز بندگیم کاری از دست نمی آید من بنده فرمانم، تا دوست چه فرماید؟ تو عمر من و وصلت آسایش عمر من یارب! که رقیب تو از عمر نیاساید ای گل، تو بحسن خود مغرور مشو چندین کین خوبی ده روزه بسیار نمی پاید تا چند جفاگاری، شوخی و دل افگاری؟ جایی که وفا باشد اینها بچه کار آید؟ در عشق هلالی را انکار کنند اما این کار چو پیش آید افکار نمی شاید هلالی جغتایی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۵۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/68511