ای بزمین بر ، بزرگ سایۀ یزدان ای ملک عادل ، ای مبارک سلطان آنچه تو کردی ز پادشاهی و مردی پور سیاوش نکرد و رستم دستان روی تو نادیده ، هر که نام تو بشنید جان بدهد بر هوای نام تو آسان منزل تو گه بشام و گاه ببغداد لشکر تو گه بروم و گه بسپاهان سایۀ چتر تو از سعادت کلی گونۀ رخسار تو ز فرۀ یزدان ازرقی هروی : قصاید : شمارهٔ ۵۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/69339