بیهوده بر آزار من ، ای سرو بلند تیغت شستی به خون و خوردی سوگند گر من به هلاک خویش گشتم خرسند باری تو ز خویشتن چنین بد مپسند ازرقی هروی : رباعیات : شمارهٔ ۳۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/69397