به وعده مده بیش از اینم فریب که نازک دلان را نباشد شکیب تو را هر چه می بینم از خوی تو نمی بینم الّا ستیز و عتیب جفا بر اسیران بی دل کنند ولیکن هم آخر به حد و حسیب اگر دل به دل می رود باک نیست میان دو یک دل نباشد حجیب به پای طلب در بیابان عشق محلی ندارد فراز و نشیب عنان چون بدادی نزاری ز دست مگر پای داری کنی چون رکیب به تسلیم در قلزم عشق رو مدار از نهنگ ملامت نهیب حکیم نزاری : غزلیات : شمارهٔ ۸۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/70313