ز دوستانِ قدیمی نظر دریغ مدار ز کویِ ما به طوافی گذر دریغ مدار قبول کردۀ خود را به عیب باز مده عنایتی ز منِ بی هنر دریغ مدار مرا به رسمِ عیادت بپرس و رحمت کن طبیبِ درد تویی گل شکر دریغ مدار به جامِ وصل خمارِ مفارفت بشکن ز تشنه آب وز عاشق نظر دریغ مدار نه نامه ای نه سلامی ز دوستی اثری نمی نمایی باری خبر دریغ مدار نگویمت که مثالی به طم طراق فرست سه چار حرف ز من مختصر دریغ مدار سماعِ نالۀ من کن شبانِ تا به سحر نگویمت که ز من خواب و خور دریغ مدار به دوستی که به چشمِ موافقت نظری ز دوستانِ حقیقی دگر دریغ مدار نزاریا چه کنی دستِ ما و دامنِ دوست ز آستانۀ تسلیم سر دریغ مدار اگر مطالبۀ جان کند تفاوت نیست مرادِ دوست بده ما حضر دریغ مدار حکیم نزاری : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۵۹۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/70828