بر بویِ وفایی که ندیدم ز تو نا اهل افسوس جفایی که کشیدم ز تو نا اهل جز غصّه و بی داد نخوردم ز تو بی رحم جز زهرِ ملامت نچشیدم ز تو نا اهل بس تن که به خواری بنهادم ز تو ناجنس بس دستِ تغیّر که گزیدم ز تو نا اهل یا رب چه بلاها که کشیدم ز تو ظالم یا رب چه جفاها که شنیدم ز تو نا اهل گفتی ز من است این که به جایی نرسیدی الحق به کمالی نرسیدم ز تو نا اهل دیگر نبرم نامِ تو وز تو نکنم یاد پیوندِ محبّت ببریدم ز تو نا اهل تو هم بحلی گر نکنی یاد نزاری بس دم که به افسوس خریدم ز تو نا اهل حکیم نزاری : غزلیات : شمارهٔ ۷۸۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71021