اشکم که ز خون چو دردی شیره شدست وز رفتن او دو چشم من خیره شدست از دیدۀ بیچاره نمی باید دید کین آب ز سر چشمۀ دل تیره شدست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۸۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71825