آن بت که سوی دهانش رهبر سخنست نسرین بر و پسته لب و شکّر سخنست بوسه ز دهان او کجا دارم چشم؟ چون با لب او مرا سخن در سخنست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۱۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71850