می ده که دل ریش مرا مرهم اوست سودازدگان عشق را همدم اوست پیش دل من خاک یکی جرعه بهست از چرخ که کاسۀ سر عالم اوست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۲۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71859