تا ظن نبری که در نکوئیت شکیست یا چون رخ تو ستاره یی بر فلکیست در بی آبیّ و شوخی و تیغ زدن خورشید سپهر و چشم تو هر دو یکیست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۳۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71870