مویی که ز فرق آن دلارای برفت بر بود دل مرا وز ان پای برفت گفتم که بگیرمش شبی چون بشنود با آن همه پر دلی هم از جای برفت کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71903