ای جان و جهانرا مدد از لطف و دمت حیران شده عقل از صفت و بیش و کمت روزی صد بار همچو زلف بخمت اندیشه فرو رفته ز سر تا قدمت کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۷۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71915