ای جان جهان را مدد از لطف دمت حیران شده عقل از صفت بیش و کمت روزی صدبار همچو زلف بخدمت اندیشه ز سر رفته فرو تا قدمت کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۷۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71916