شد راحت آن روی دلارای فراخ تا گشت دهان آن شکر خای فراخ وین نیز هم از غایت لطفست که خواست تا بر دل ما تنگ کند جای فراخ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۹۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71927