از بس که سوی چمن برد بوی تو باد وز بس که کند گل ز دور خار تو باد تا لاجرم آزادی سر تا پایت در دست و زبان سوسن و سرو افتاد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۱۹۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71934