زلفت که زروی باز پس می افتد در پای تو چون من بهوس می افتد چشم تو که عالمی نیفتد در وی مستت از آن در همه کس می افتد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۲۱۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71953