چون دید بر آورده غم از جانم گرد بی فایده بسیار پشیمانی خورد بگذشت و همی گریست، می گفت بدرد خوی بد من کار چنین داند کرد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : رباعیات : شمارهٔ ۲۲۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71965