آن ماه که چرخ بر رخش مهر آرد نقاش ازل مثل رخش ننگارد دی گفت زقامتم خجل گردد سرو ای سرو ، مگو هیچ ، که قدش دارد؟ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۲۳۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71976