می پنبۀ عقل هرزه گو داند کرد می چارۀ درد دل نکو داند کرد تو می خور و کار غم بدو باز گذار کین خدمت غم بشرط او داند کرد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۲۵۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71994