پیوسته دلم ز خرّمی پرهیزد هر جا که غمی بود در او آویزد هر شام گهی حریف دردی باشد هر صبحدمی بروی غم برخیزد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۲۸۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72019