گل خواست که چون روی تو زیبا باشد وین خود چه خیالست و چه سودا باشد؟ حسنی باید چو حسن تو روز افزون یک روز نکویی همه کس را باشد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۲۸۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72024