گه شانه زبان در خم گیسوت کشد گه آینه روی سخت در روت کشد باری که بود سرمه کت آید در چشم؟ یا وسمه که او کمان ابروت کشد؟ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۳۰۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72046